“Konsantrasyon, bezginlik duymadan fiziksel ve zihinsel enerjiyi tek bir noktaya sürekli uygulama yeteneğidir.” Thomas Edison
Thomas Edison’un bu sözünü okuyunca, bugün yaşadığım bir olay aklıma geldi.
Sabah yolda yürürken karşıdan karşıya geçmeye çalışıyordum. Yanımda 20’li yaşlarda bir çocukta benimle aynı anda karşıya geçiyordu. Caddenin sol tarafına baktıktan sonra sol taraftan gelen aracı gördü ve biraz bekledi. Ancak caddenin sağ tarafına bakmadı bile.. Tam ayağını atacakken, bunu hissettim çünkü. Otobüs geliyor lütfen dikkat edin sözü birden ağzımdan çıkıverdi.
Genç; bana bakıp, teşekkür ederim diyerek, yoluna devam etti. Bu olay üzerine yol boyunca düşündüm. İnsanların kafaları dalgın, düşünceli, karşıdan karşıya geçerken bile odağını sadece caddenin solundan geçen araca odaklı, sağ tarafa bakmıyor. Konsantrasyonu tam değil. Benim orda bulunma amacım neydi diye de düşündüm. Birileri birilerinin farkında olmadan hayatında koruyucusu oluyor belkide.
Kontsantrasyon konusuna geri dönersek, işimizde ne kadar odaklanarak, zamanı da iyi yönetirsek o kadar verimli sonuçlar alabiliyoruz.
Hedeflerimize odağımızı koruduğumuzda er yada geç sonuçlarını görüyoruz.
Odağımızı nelere veriyoruz?
Ne kadar konsantre bir şekilde sürekliliği sağlayabiliyoruz?
Öğrendiğimiz bilgiler uygulanmadığı sürece kalıcı olmuyor. Bilgiyi uygulamak için bile odağımızı o yöne vermeliyiz.
Enerjimizi nelere harcıyoruz?
Gün içerisinde odağımızı nelere verdiğimizi hiç düşündük mü?
Gelecekte olmak istediğimiz insan, bugün odaklandığımız ve uygulayarak yaptığımız şeylerin yapı taşlarını oluşturuyor.
Hiçbir sonuçlandırma tarihi belirlenmemiş hedef, gerçekleşmez. Hep hayal olarak kalır.
Hedefleri gerçekleştirmek için odaklanmak, sürekliliği sağlamak, sonuç alabilmek için şart.
Odağımızın dengesini sağladığımızda imkansız gibi görünen şeyleri bile mümkün kılar.